vrijdag 8 december 2017

Van Ploffelen legt bom onder vuurwerkverbod


De gewone, normale, hardwerkende Nederlander is een tikkende tijdbom. Het is een kwestie van tijd voordat hij ontploft, tenzij we het paasfeest op korte termijn radicaliseren.’ Met deze schokkende woorden opende hoogleraar emotieregulatie van Ploffelen het internationale congres voor vuurwerkadepten.

Agressie-regulerend karakter
Volgens van Ploffelen heeft het afsteken van vuurwerk tijdens de viering van oud en nieuw een sterk agressie-regulerend karakter: ‘Door je één etmaal een ware oorlogsheld te wanen, hulpdiensten te belemmeren, en te trachten zoveel mogelijk oogbollen aan flarden te knallen haal je de druk een beetje van de ketel voor de gewone, hardwerkende Nederlander. De rest van het jaar zal hij zich daardoor keurig gedragen en dat is goed voor het landsbelang en de economie.'

Van Ploffelen schaart zich met zijn visie achter de tegenstanders van een vuurwerkverbod. Eerder deze week sprak de voorzitter van de bond voor blinden en slechtzienden, mevrouw Iris Glasvocht zich uit tegen een vuurwerkverbod. Met het oog op het toch al sterk teruglopende ledenaantal zou een vuurwerkverbod de doodsteek voor de bond betekenen. Ook het boegbeeld van de vereniging van Oogartsen dhr. O. Ogbol vindt het een slecht idee en ziet het als pure broodroof voor zijn beroepsgroep,

Van Ploffelen plaatst het recente voornemen om tot een vuurwerkverbod te komen echter in een breder cultureel perspectief: ‘Tijdens carnaval was het tot voor kort geheel geaccepteerd om in willekeurig langs wiegende billen te knijpen. Ook borsten, en zo af en toe een schaamstreek kon zonder problemen betast worden. Het seksueel regulerend effect hiervan is niet te onderschatten.’ Volgens van Ploffelen blijven we de rest van het jaar redelijk verschoond van extremiteiten door de norm tijdens carnaval opzij te schuiven. Na de Me Too campagne is de preventieve werking van Carnaval volgens hem voorgoed verdwenen en zullen we ons moeten verhouden tot een sterke stijging van het aantal zedendelicten,

Ook refereert van Ploffelen aan het veranderende sinterklaasfeest. Zwarte Piet was volgens hem een fantastisch middel om al ons latent aanwezige racisme op te projecteren. ‘Heerlijk toch om de traditioneel geklede zwarte slaven van weleer zich een slag in de rondte te zien werken voor een witte baas. Enkele weken per jaar konden de Henken van de Ingridten zich aan dit beeld laven. Nu de figuur van zwarte piet onder druk staat valt te vrezen voor daadwerkelijk institutioneel racisme, zelfs het gehele jaar door.’

Radicaliseren van het paasfeest

Van Ploffelen ziet een oplossing in het radicaliseren van het paasfeest. ‘Dit suffige feest kan wel een opfrisbeurt gebruiken en een functie gaan vervullen ten behoeve van alle regulerende processen die wegvallen door de teloorgang van tradities’. Van Ploffelen stelt dat er wel aan een aantal voorwaarden dient te worden voldaan. Zo dient het eieren zoeken plaats te vinden op speciaal geprepareerde mijnenvelden, de Paashazen in kwestie zullen een ‘inheems’ uiterlijk moeten hebben en open moeten staan voor aanranding en verkrachting al dan niet in groepsverband. Op die wijze wordt, aldus van Ploffelen, de culturele kaalslag voor de normale, gewone, hardwerkende Nederlander nog enigszins gecompenseerd.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten